Το έργο αφορά την ανέγερση ενός συγκροτήματος διαμοιρασμένο σε οκτώ κατοικίες, οι οποίες προβλέπεται να χρησιμοποιούνται τη θερινή περίοδο, τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω ημιυπαίθριου χώρου στο επίπεδου του ισογείου και σε χώρο δώματος στο επίπεδο ορόφου. Βασική απαίτηση της σύνθεσης υπήρξε η διάσπαση των όγκων, η προσαρμογή στο ανάγλυφο του γηπέδου, η μέγιστη εκμετάλλευσης της θέας της δύσης και κυρίως η εξασφάλιση επαρκούς ιδιωτικότητας μεταξύ των οκτώ κατοικιών.
Το στοιχείο του νερού αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, και επίσης η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου με τέτοιο τρόπο ώστε να στρέφεται η ζωή προς τα έξω τους θερινούς μήνες. Εμμέσως πλην σαφώς η σύνθεση έχει θέσει ως στόχο τη δημιουργία ενός εσωστρεφούς ως προς το δρόμο και των εσωτερικών ενοτήτων, και εξωστρεφούς ως προς τους χώρους εκτόνωσης και τη θέα συγκροτήματος. Η διάταξη προσπαθεί να διαχειριστεί τα κλιματικά δεδομένα της συγκεκριμένης τοποθεσίας και προσανατολισμού.
Η διαφοροποίηση του τελικού ύψους από το έδαφος θέλει να προσδώσει μία αίσθηση οικισμού, συνύπαρξη διαφόρων κατοικιών, πάρα ενός ομοιογενοποιημένου και συγκροτήματος το οποίο θα αντικρούεται με την κλίμακα του οικισμού της Πάχαινας, ενώ ταυτόχρονα η διάσπαση του συγκροτήματος σε δύο μέρη θεωρήθηκε ιδανικότερη ώστε να παραπέμπει στην μορφολογία του.
Η συνένωσή τους παρόλα αυτά έχει διττό ρόλο. Από την μία, δημιουργεί μια κοινόχρηστη ζώνη ανάμεσα στα δύο συμπλέγματα παραπέμποντας στον άμεσο διάλογο που υπάρχει στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική με την κατοικία και τον δημόσιο χώρο. Στον όροφο η εννοιολογική αυτή η παραπομπή σχεδιάζεται με μια κοινή αυλή που λειτουργεί ως ¨προθάλαμος¨ προς τους ιδιωτικούς χώρους. Από την άλλη, διαμορφώνεται ένας κεντρικός ¨νάρθηκας¨, ένας αξονικός διάδρομος ο οποίος εξυπηρετεί πολυεπίπεδα το συγκρότημα. Αρχικά, η ορθογώνια οπή που δημιουργείται στο δάπεδο του ισογείου λειτουργεί για τον φυσικό ηλιασμό και αερισμό του υπογείου.Στη συνέχεια, εισερχόμενος σε αυτόν στο επίπεδο του ισογείου η θέα προς τον κόλπο της Πάχαινας καδράρεται “δραματικά”, δίνοντας στο σύμπλεγμα μια σαφή κατεύθυνση ως προς τον προσανατολισμό και τα σημεία ενδιαφέροντος. Τέλος, τοποθετείται σε αυτόν η εξωτερική κλίμακα που ανεβάζει τον χρήστη στον όροφο όπου συναντά στο τέλος αυτής την κοινόχρηστη υπέργεια “αυλή”. Από εκεί η θέα απολαμβάνεται πλέον απρόσκοπτα.
Τα κτίρια που εμφανίζονται σ’ αυτήν την μελέτη, λοιπόν, δεν έχουν καμία αρχιτεκτονική πρόθεση να προσποιηθούν κάποιο “παραδοσιακό” κτίσμα. Σέβονται τον τόπο στον οποίο θα ανήκουν, είναι συνεπή με το περιβάλλον τους και προσδοκούν να αποτελέσουν μέρος της σύγχρονης αρχιτεκτονικής με διαχρονικές αρχές σχεδιασμού.
2022
Πάχαινα,Μήλος
Τουριστική Κατοικία
Δήμητρα Κουτρουμπά
ASPECT architects